نامنظمی در سازه از جمله مسائل مهم در طراحی سازه می باشد که هر طراح سازه برای طرح یک سازه ایده آل باید تسلط کافی بر روی نامنظمی ها داشته باشد. براساس ویرایش چهارم استاندارد 2800، در صورت وجود هر

هدف اصلی الزامات طراحی لرزه ای، تعیین تناسب بندی اعضا و اتصالات به نحوی است که سازه علاوه بر حفظ ایستایی کلی خود در برابر زلزله های شدید، تلفات جانی را به حداق برساند. از طرفی دیگر با رعایت این

طرح یک سازه مناسب با عملکرد قابل قبول در برابر زلزله با این که بر عهده مهندس طراح سازه می باشد اما نقش مهندس معمار در این راه کاملا درگیر با مهندس سازه بوده و نمی توان آن را انکار

طبقه نرم طبقه ای است که از لحاظ سختی، نسبت به طبقات بالا و پایین خود دارای کاهش قابل ملاحظه باشد و طبقه ی ضعیف طبقه ای است که از لحاظ مقاومت نسبت به طبقات پایین و بالا دارای مقاومت

پدیده ی روانگرایی خاک در هنگام وقوع زلزله منجر به کاهش شدید، مقاومت و سختی برشی خاک خواهد شد. پدیده روانگرایی عموما در خاک هایی از نوع ماسه ی شل اشباع شده رخ می دهد. توده ی ماسه ای اشباع

ستون های باربر جانبی لرزه ای باید دارای مقاومت کافی در برابر نیروی های محوری (بدون در نظر گرفتن نیروهای برشی و لنگرهای خمشی) ناشی از ترکیبات بار زلزله تشدید یافته باشند.